Keira Knightley
ur. 15 marca 1985 Teddington, Middlesex, Wielka Brytania
Zajęła pierwsze miejsce na ogłoszonej przez magazyn „Entertainment Weekly” liście najbardziej obiecujących gwiazd filmowych Hollywood 2003 roku. W rankingu brytyjskiego magazynu „Film Review” także pokonała wiele młodych aktorek, które dopiero rozpoczynają karierę filmową. Nie przepada za rolami typowych angielskich ślicznotek.
Keira gra od 6 roku życia. Jej rodzice byli bardzo zaangażowani w życie teatralne. Matka, Sharman Macdonald, urodzona w Szkocji dramatopisarka, jest autorką m.in. scenariusza napisanego na podstawie własnej sztuki, do filmu Alana Rickmana „Zimowy gość” (1997). Ojciec, Will Knightley jest aktorem i, ponieważ nie ma stałego etatu, czasem bywa taksówkarzem. Rodzice Keiry są bardzo otwarci i liberalni. Aktorka ma z nimi świetny kontakt. W rodzinie Knightley’ów krąży opowieść o tym, jak trzyletnia Keira poprosiła o własnego agenta. Rodzice nie są zgodni co do tego, co skłoniło ich do nadania córce tak nietypowego imienia. Matka twierdzi, iż jest to stare, celtyckie imię. Ojciec mówi, że to na cześć rosyjskiej mistrzyni w jeździe figurowej na lodzie.
Od najmłodszych lat uczyła się tańca. W szkole uważana była za zamkniętą w sobie dziewczynkę. Lubiła z daleka przyglądać się rówieśnikom. Rodzice poparli jej decyzję o rzuceniu szkoły. Keira miała wówczas 16 lat. Kilka lat później została przyjęta do prestiżowej londyńskiej Academy of Music and Dramatic Art (LAMDA), ale trudno jej pogodzić naukę z grą w hollywoodzkich produkcjach.
Po raz pierwszy przed kamerą wystąpiła w filmie telewizyjnym „Royal Celebration” (1993) w reżyserii Ferdinanda Fairfaxa. Na dużym ekranie debiutowała w 1994 roku epizodyczną rolą Natashy Jordan, w filmie Moiry Armstrong „A Village Affair”. W „Gwiezdnych Wojnach: Część I - Mroczne Widmo” (1999) George Lucasa, wcieliła się w Sabé, służącą, a równocześnie dublerkę królowej Amidali (Natalie Portman). Zagrała także w „Bunkrze” (2001) Nicka Hamma i „Pure” (2002) Gillesa MacKinnona.
W 2002 roku została okrzyknięta najciekawszą wschodzącą gwiazdą dzięki roli miłośniczki futbolu w filmie Gurinder Chadha „Podkręć jak Beckham”. Keira została uhonorowana nagrodą dla Najlepszej Aktorki na Międzynarodowym Festiwalu Kobiet w Kinie w Bordeaux i dla Brytyjskiego Debiutanta Roku przyznawaną przez Stowarzyszenie Londyńskich Krytyków Filmowych.
Międzynarodową sławę zawdzięcza udziałowi w filmie „Piraci z Karaibów: Klątwa Czarnej Perły” (2003) Gore Verbinskiego. Kreowana przez Knightley Elizabeth Swann, córka gubernatora, została porwana przez Kapitana Barbossa (Geoffery Rush). Na ratunek pośpieszył jej przyjaciel z dzieciństwa i cichy wielbiciel Will Turnera (Orlando Bloom), który w tym celu przystał do załogi pirata Jacka Sparrowa (Johnny Depp). W 2005 roku Keira po raz drugi zagrała Elizabeth Swann, w kolejnej części „Piratów z Karaibów”.
W komedii romantycznej „To właśnie miłość” (2003) Richard Curtis, była szczęśliwą młodą mężatką, w której podkochiwał się przyjaciel jej męża.
Z przerażeniem zareagowała na wiadomość o realizacji kolejnej wersji legendy o królu Arturze. Spodobał jej się fakt, iż „Król Artur” (2004) w reżyserii Antoine Fuqua to opowieść bliższa historii niż magii. Ginewra, grana przez Keirę, jest silną i waleczną królową Piktów, preceltyckiego plemienia amazonek, które znikło w X wieku. Aktorka dużo ćwiczyła przygotowując się do tej roli. Pomagał jej w tym Ed Chow, który trenował m.in. Angelinę Jolie w czasie realizacji „Tomb Raider”.
Walczyła o rolę w futurystycznym thrillerze „The Jacket” (2005). W tym celu nauczyła się prowadzić samochód i mówić z amerykańskim akcentem. Reżyser John Maybury („Love is the Devil: Szkic do portretu Francisa Bacona” nie był zachwycony rodaczką, mimo to Knightley wcieliła się w rolę kobiety, która pomaga bohaterowi filmu (Adrien Brody) odkryć prawdę o popełnionym morderstwie. W 2005 roku zagrała także Elizabeth Bennet w ekranizacji powieści Jane Austin „Duma i uprzedzenie”, wyreżyserowanej przez Joe Wrighta. Była również tytułową modelką i łowcą nagród w opartym na faktach thrillerze Tony’ego Scotta „Domino” (2005).
Choć na co dzień przebywa w Stanach Zjednoczonych, gdy tylko może przyjeżdża do ukochanego Londynu. Chciałaby mieć mieszkanie w okolicy, w której mieszkają jej rodzice i starszy brat Celeb, technik dźwięku w BBC. Tymczasem zadowala się chodzeniem na mecze piłkarskie, zwłaszcza drużyny West Ham United, i do słynnych londyńskich pubów.
Jest przeciwniczką operacji plastycznych, choć marzy o większym biuście. Lubi chodzić na zakupy. Najczęściej wybiera rzeczy w kolorze niebieskim i z dobrych gatunkowo tkanin. Nałogowo kupuje buty. Uwielbia czekoladę.
(oprac. Dominika Kaszuba)
|